Monday, October 18, 2010


Semalam penat. Lepas makan petang, aku baring kat katil. Tak lame pastu tertido, bgon dekat maghrib. Bangon jap, tenet jap. Tengok adek baru balik dari umah kawan dan sambung berfesbuk lepas aku. Aku masuk bilik. Baring-baring, bese pakai earphones dengar mp3 kat enset tapi rasa pening so, cabut dan loudspeaker je. Taklame pastu, adek aku masuk bilik aku. Baring sebelah aku.

"Argh.....Betapa bosannya hidup ini" ---> Nak tergelak aku mse die ckp ni. hahaha.. Aku pndang die.

"Kul bape dah dik?"

"Bangon Ano, malam dh. Mandi tak lagi?"

"Aaaaaaaa malas la"

"Lagu pe ni?"

"Ntah la..dengar je (padahal mls nk cakap, xlarat)"

"Baru aku tahu betapa bosannya hidup ini. Booooooooooosannnnn" Die cakap lagi.

Kami pandang sesama sendiri dan stat gelak. Pastu tengok atas siling tanpa perasaan. Mak aku bukak pintu bilik, tengok aku dan adek laki ats katil merenung siling. Muka beliau tak boleh kelakar siot. haaha

"Ibuku, bile nak mengandung? Ada baby mcm Iris best sket umah ni"

"Jangan nak mengarut" -- respon biasa mak aku. hahahhaa giler nk soh mak aku mengandung lagi kamonlah dik! Soh Along kawen dlu, baru dapat maen baby. hihi


Tetiba teringat lak masa kami (adek, Yu, aku) blaja jauh dari rumah. Aku kat Puncak, Yu kat PJ, adek kt Pahang, Along dh stat keje & sewa umah ngn kengkawan.. Bile kami balik, dah jadik kewajipan akan cium tangan dan pipi (3kali mcm org arab buat) Mak dan Ayah kami. Umah kami mmg sentiasa tade orang, if ada time aku cuti gilir2 ngn Yu. If aku ada kt umah, Adek/Yu balik, memang hepi sebab adek2 akan cium pipi aku. Bile dh kena pg 2nd home, akan rasa kehilangan. Baru aku tau perasaan makbapak bile tade anak kt umah. Hehehehe rindu!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...